Üniversitenin ilk aylarıydı, tuttuğum evin yakınında tekel bayi var alışveriş yapmaya başladığım. Bir kaç alışverişten sonra tabi tekelci abiyle muhabbet de koyulaşmaya başladı.
Bir gün girdim sigara alacağım, "ooo Çanakkaleli hoş geldin" dedi bizim tekelci. Bi afalladım, "abi yanlışın olmasın ben Denizliliyim" dedim, ki o ana kadar memleketimi söylemediğim için öyle tahmin etmiş olabilir diye geçirdim içimden.
O da şaşırdı, "ne denizlisi sen Çanakkalelisin belli" dedi.
"Abi gözünü seveyim benden iyi mi bilcen amk, Denizliliyim ben" dedim.
"Yok yok, senin konuşman da tipin de halis Çanakkaleli" dedi. Çıkardım kimliği, "abi bak ne yazıyor" dedim. adam denizliyi görmesine rağmen diretti, "babana sor bak istersen sizde Çanakkaleli bi taraf illaki var" dedi.
Yaklaşık on dakika benim memleketi tartıştık adamla, en sonunda o galip geldi, "haklısın abi" dedim. "Yutturmaya çalıştım yutmadın, ben Çanakkaleliyim aslen" dedim. Adam bi gerindi, haklılık pozisyonu aldı, geriye yaslandı, sırıtmaya başladı. "Yaa ben bilirim işte" dedi, haklısın abi dedim aldım sigarayı kaçtım koşarak..