kelime kökü öz- dür. öz-lemek yani bir kişiyi aslında kendi içinde yaşatmaktır. onu yakınında bulamadığında daha önce öz-lemiş olduğun ''o'' ile avunmaktır. yani onu düşünürsün içinde yaşar bir bakıma. onu kendin gibi görürsün bi yerde öz-lemişsindir çünkü. bu kelime şimdiki zamanı değil geçmiş zamanı belirtir. birine seni özleyeceğim demek aslında manasız bir anlatımdır. o zaten öz-lenmiştir çoktan. ama öz-leyen genelde özlenmez.
aq böyle işin azıcık küfür edeyimde ılık bi oğlan olmadığımı kanıtlayayım. bu arada takip ettiğim bir edebiyatçı yok aynı şeyden bahseden romantik bir edebiyatçı varsa tamamen tesadüftür. romantizmin amk bu arada. gözüme bişey kaçtı.
