aah zaman, zaman... akışı atomlarımızın kaotik bir biçimde dağılma çabası içerisinde olma isteği iken, durması aynı atomların hareket etme faaliyetini sonlandırması ile eş değerdir öyle değil mi. peki bu umarsızca çırpınan atomlar, hangi an gelir de biteviye bir şekilde hareket etme faaliyetlerini bitirir? sıfır kelvine soğutulduklarında değil mi. teorik olarak bu mümkün müdür peki? yani, evet. pratikte? şaka yapıyor olmalısın. o halde atomlar birbirleriyle çarpışmak suretiyle sevişip kaotik bir şekilde dağılmaya mahkumdur sevgili yazar. içinde yaşadığımız evrenin katı kuralları dolayısıyla zamanın sonsuza yakın bir seviyede yavaşlatılabilmesi her ne kadar teoride ve pratikte mümkün olsa bile bu gerçek, evrenin yalnızca belli bir bölgesinde gerçekleşecek şekilde mikro düzeyde bir entropi artışına sebep olup kozmosun totalinde yaşanmaya devam eden pozitif yöndeki entropik artışı tersine çevirecek seviyede herhangi bir etkide bulunmayacağından ötürü zamanı durdurmaya dair tüm çabalarımız tavşanın dağa küsmesinden başka bir şey olmayacaktır.
