devleti emanet edersin, içeriye yıllarca haşhaşilerin doluşmasına göz yumarlar. sonra da çıkıp 'kadırıldık' der geçerler.
her başları sıkıştığında da boku haşhaşilere atar işin içinden sıyrılırlar.
canını emanet edersin, memleketin her yerinde bombalar patlar, sabah işine tek parça gittiğin için şanslı olanlardan sayılacak hale gelir memleket, hal böyleyken güle oynaya açılıştan açılışa gezerler.
evladını emanet edersin, sonra bir gün biri gelir evladının canlı canlı yakılarak öldüğü şehit olduğu videoyu izletir sana, o sırada yabancılar - türkler karması adı altında tribünlerde marşlar söyler gülücükler saçar, görüntü verirler diğer kanalda.
sonuç: tüm bunlar olurken tek bir kişi sorumluluğu almaz, vicdanına yediremeyip 'istifa edeyim' demez.
1 kişi ulan 1... hiç birinizde mi vicdan azabı diye bir duygu yok. hiç biriniz mi gece uykularından yok olup giden bu canların ızdırabı ile uyanmıyor.
lanet olsun dünyanın bu evresine denk geldik. yazıklar olsun.
