ağır ağır geçtik kalabalıklar arasından atarken kalbimiz serçe kanadı hızında
kaldırım taşlarında gördüm gözlerinin öne eğilmiş başımı gördüğünü,
gördüm sessizliğin dümdüzlüğünü.
yüzümü yüzüne tutamam korkutur beni yüzün.
boğulurum elalarında! gençliğim yok artık.
yok artık kulaç kulaç sarılarak aştığım yaşların.
yok artık bembeyaz bir çarşaf duruluğun.
ilk kez sokağa çıkan bir çocuk gibi sanki ölüm…
belki senin omuzundan dağılan, benim uzanamadığım saçın..
belki toprağa süzülen yağmurun kokusu boynun…
Hayır! hiç biri.
Birbirini tanımayan iki yabancı gibi solumdan geçişin ölüm...
