sadece umut ediyorum bu aralar. çünkü adımı atacak gücü kendimde hissedemiyorum. sen mi bana bu kadar uzaksın yoksa ben mi senden bu kadar uzaklaşıyorum bir türlü karar veremiyorum.
senin karşında, senin gözlerine bakarken beni ayakta tutan tek şeyin umut olduğunu anlattın bana. ne zaman baksam sana "belki" diyorum her seferinde. bıkmadan usanmadan.
ama artık tek başına umutta işe yaramıyor, ne olacaksa olsun diyorum ama o zaman da seni tamamen kaybetmekten korkuyorum.
yolunu kaybetmiş insanlara benziyorum. ne tarafa gideceğimi bilmezken, kurtulurum umuduyla yola devam ediyorum.
