- Ülkenin demokratik seçimlerden hızla uzaklaşması.
- Ülkenin bir aile ülkesi hatta saltanatlığın kurulması.
- Ülkenin ekonomisinin berbat ötesi bir şekilde bozulması.
- Ülkede sürdürebilirlik politikası namına eser bir karar bile alınmaması. Esamesi bile okunmuyor.
- Ülkenin değil 10 sene sonra için 5 sene sonrası için bile bir ekonomik kalkınma programı yapmamaması.
- Ülkedeki bilimsel kurumların tek tek kapanması ya da deformasyona uğraması.
- Ülkedeki gençliğin hızla cahilleşmesi. (allahuekber diyerek diğer ülkeleri yeneceğini sanıyor mal) Altay-Anka-Koral gibi teknolojiler hep atatürk eğitim sisteminin meyveleri onları yapan mühendisler tamamen bu zinhiyette. ALlahın izniyle bir damatımız öyle değil.
- Ülkenin dış politikaları sonucunda tek bir dostunun kalmaması. Rusya (!) Putin salak değil bu adamın sağının solunun belli olmadığını biliyor.
- Ülkenin azınlıklar üzerinde adeta yıpratma politikası gütmesi ki bu şimdiye kadar hiç ayaklanmayan vatandaşların bile ayrılıkçı olmasına iten çok yanlış bir politika.
- Ülkenin her yerinde güvenlik nedeniyle özgürlüğümüzün kısıtlanması ancak buna rağmen hala bombaların patlıyor olması.
- Dünyada Türk kavramının değişmesi artık vahabi kavramı ve kibirli cahil insan kavramıyla bir görülmesi (inanmıyorsanız Youtube da yazan ergenlerimizle nasıl dalga geçilyior okuyun)
- En başta da osmanlı yı bitiren saltanat anlayışı ve şeriatçı kesimin bu saltanat düşkünlüğünden beslenen bir hükümet olması. Mustafa Kemal Atatürk değerine düşman olunması.