acıyı bile bölme becerisi olan kişinin sorgulaması gereken bir başlık.
hepimizi 2'ye, 3'e bölüp kendi inananlarına yaptığını yapamadığı için amip bölünmeyle milleti, ulusu darmadağın edip üzüntüsünü bile sorgulatan hale getiren kişi değil midir bunun sorumlusu?
en ufak bir söylevde, yazı yazarken bile başıma ne gelir acaba? diye düşünmekten, özgür olamamaktan duyduğumuz acıyı o bilemiyorsa, biliyor ve bundan zevk alıyorsa hangi acıda, hangi göz yazında birleşebiliriz ki?
yüzümüzde sahte gülücüklerle birbirimizi kandırdığımız yetmiyormuş gibi acılarımızı da parçaladı.
her parça kendi içinde acı çekerken dostum dediğin kişi içinden çektiğimiz acı, üzüntüden mutluluk taşıyorsa değerlerimizi yitirmişsek nasıl birleşebiliriz ki acıda?
