üzen ve artık maksimuma ulaşmış umutsuzluk seviyemi artıramayan olay. dün oradaydım, yarın da gideceğim. yaşasın ölmedim. yine çantalarımız aranır iskele giriş çıkışlarında, ölenler şehit ilan edilir, vicdan rahatlamalar, reyting için ölenlerin aile hikayeleri, yarım kalmış hedefleri, hayalleri. sonra yeni reyting konuları, o masum insanlar tanımayanlara anca 3 günlük malzeme çünkü. hep aynı olay zinciri ve hep üzülen taraftayız, insana verilen değerin azlığı o patlama anlarından daha korkutucu.
