hatırlıyorum...
(bkz: salon salomanje) diye tabir edilen oda sistemi vardı evimizde.
aslında evimiz 2 + 1 di, ama işte bu salon salomanje hedesi sayesinde 3 + 1 oluyordu evimiz.
salonu ortadan ikiye bölen buzlu camlı dev ahşap kapı sistemi.
hah işte o salonun yarısında berjer koltuklarımız vardı. camekanlı büfeler, içinde tabak çanak takımları falan...
bildin değil mi o odayı.
senin evinde de vardı, anladın sanırım.
işte misafir geldiğinde açılırdı o salon salomanjenin kapısı.
öyle sıradan da bir kapı değildi hani.
4 parçaydı ve her iki yana katlanarak açılırdı.
bir marangozluk şaheseri...
misafir gelince açılırdı açılmasına da, bizi yine "hadi büyüklerin yanında oturulmaz" diyerek odamıza kovalarlardı, misafir çocukları ile birlikte çocuk odasına geçer ayıplı şeyler konuşurduk bizde.
hülasa bir de yılbaşı gecesi açılırdı o kapılar.
ohhhh geniş geniş takılırdık yılbaşı gecesi.
hep dansöz beklerdim ben.
ama dansözü seyrettirmezlerdi bana ahlakım bozulması diye.
oysa dansöz ne ki?
yatağımın altında playboy dergileri vardı, dayımlara gittiğimde ondan arakladığım...
güzeldi lan o günler.
şimdi böyle misafir odası, salon salomanje kavramları yok artık.
zaten trt'de de dansöz çıkmıyor sanırım.
