aynı ilde oturduğum üniversiteden eski bir arkadaşım devamlı yemeğe, içmeye gidelim diyor iyi gidelim gidiyorum en güzel mekanlara gidip yiyoruz içiyoruz, hayvan gibi hesap geliyor, benden benden diyor verdirtmiyor, bir oldu iki oldu üç oldu en son amk dur dedim, siktirtme hesabı vereyim olmaz yine verdirtmiyor ayar oldum, neyse sordum bir gün olm ne iş gidiyoruz geliyoruz ödetmiyorsun bir şeyi ne bu iş dedim anlatmaya başladı
üniversitede bir gün parası bitmiş karnı aç dolanıyormuş bana demiş durum bu diye, bende davet etmişim bize, bende ailemle kalıyorum yemek ısınma para derdi yok bir hafta bizde kalmış ,gramda hatırlamıyorum haa, meğer bu olay bir etki yapmış arkadaşımda yıllarca unutmamış bizim evde kaldığı günleri, şimdi hali vakti oldukça yerinde o günlerin hatırına dostluğuna bir derdim olsa hemen koşar gelir
sonuçta arkadaşınsa parası yok diye laf edilmez bugün sende vardır yarın onda, önemli olan dostluktur, arkadaşlıktır, kardeşliktir.
