Milattan önce bigün arkadaşlarımla oynarken yerde renkli renkli bonibonlar bulmuştuk. Alıp cebime attım sonra yerim diye.
Akşam oldu eve gittim. Lojmanda büyüyenler bilir, sabah salarlar bizi akşam yemlenmek ve uyumak için eve gideriz.
Öğretmen çocuğuyum ben. Annem agresif,
gördüğü yerde bize baarıyor. Neyse üstüm başım
çamur tabi bağırdı canına yandığım. Çıkardım
üstümü başımı annem de arkamdan merdaneli
makineye atacak. Ceplerini boşalttı şortumun.
Aman allahım o nasıl bir desibel! Yer gök inledi,annem çığlık çığlığa.
Hapmış cebimdekiler. Yemedim diyorum
inanmıyor,salya sümük ağlıyorum parmağını
boğazıma sokup duruyor kusayım diye. Neyse tuzlu ayranlar, komşu çocuklarına sormalar falan.inandı sonunda da rahat bıraktı beni.
