Ağlayan küçük çocuğun eline tutuşturulan oyuncaktır.
merak eden yazılarıma baksın, akp muhalifiyim ve gezi direnişini milat kabul edip olaylara bakıyorum. o günden bugüne beni en tiksindiren ve sinirlendiren konu, devlet yönetimindekilerin eleştiri aldıklarında eleştiren halk kitlelerini yok saymaları, böcek gibi tiksintiyle bakmaları ya da yardakçılarının altına paspas etmeleridir. Ve o dönemden beri yakın takip ettiğim husus da her şeye rağmen hakkımızı aradığımızda elimize ne geçtiği-ne verildiğidir. Atatürk'ü yok sayma çalışanların devlet yönetiminde olduğu bir durumda, onların üzerinden rant elde edeceği bir tünelin isminde Atatürk olup olmaması hayatımızda neyi değiştirecek allahaşkına? uğraşıp, peşine düşüp, mücadele edip elde edeceğiniz tek bir tabelanın yerleşmesi mi? Bu mudur bu kitleye karşı elde edebildiğiniz zafer?
durup durup oylama için kampanya yapacağımıza şunu yapsak ya: Her bir kişi, başka bir kişiye Atatürk'ün bu ülkeye getirdikleri ve projeleriyle ilgili bilgi versin. Neler planlamıştı da biz gerçekleştiremedik, vardı baltalandı, yapıldı ve bugünküler sürdürmeyi bile beceremeyip bok etti; hepsini.
ama farkındayım; aklınızda bir Atatürk silüeti var, iyi ihtimal istiklal Marşı şiirini, gençliğe hitabeyi ezbere biliyorsunuz, daha iyi ihtimal Nutuk'u okudunuz. ama onun adını anarak ülkenin her yerinde anıtlaştırmak Atatürk'ün ilkeleri ve devrimleriyle bağdaşıyor mu; herşeyi geçtim bunun muhakemesini yaptınız mı merak ediyorum? hiç çağırmayın, daha fazla tabela ve anıt lazım değil. fakr-u zaruret ve cehalet içerisinden bir insanımızı çıkartın, Atatürk ilkelerine bir ömürlük hizmeti gerçekleştirmiş olursunuz.
