bir çok din bilimci buna şöyle der; "orasını kurcalamayın, insan aklı ona ermez, siz inanın gerisini boşverin." ama öyle olmuyor işte. sizi bilmem ama ben var mı yoksa yok mu emin olamadığım bir şeye körü körüne inanıp olmadığım birisi gibi davranamam. bu dünyaya bir kere gelmişsem eğer mutlu olmak ve hayatın tadını çıkarmak isterim.
Dincilerin anlamadığı nokta budur işte. adamlara desen ki pazartesi günleri hiçbir şey günah değil, önüne geleni silkerler, yağmalarlar. abartmıyorum bakın gerçekten de böyle. gerçekten de kişilikleri mükemmel olduğundan değil, cehenneme gideceğiz diye veya etrafındaki diğer dinciler tarafından dışlanacak diye iyi görünür bir çoğusu.
ben kendime bazı idealler oluşturdum mesela. tanır var veya yok farketmez. önemli olan iyi, aydın ve bilinçli bir insan olmak. bütün insanların haklarını eşit görüp kimseye haksızlık etmemek. çevrende yardımına ihtiyacı olan birisi varsa ne olursa olsun, kim olursa olsun o kişiye yardım edilmeli. bırak arkandan vuracaksa vursun. sen bir daha yardım et, ama kendini korumayı bil.
eğer tanrı varsa bile bu şekilde bilinçli bir insan gibi yaşayıp davranırsanız tanrı sizin iyi niyetinizi muhakkak görüp ödüllendirecektir. eğer tanrı yoksa bile hiçbir şey kaybetmezsiniz. en azından arkanızdan küfür eden kimse olmaz. onurlu ve şerefli bir şekilde yaşamış olursunuz.
