o senin elinde olan bir şey değildir. Florebo quocumque ferar diye bir tabir vardır latincede: ''Taşındığım her yerde çiçek açacağım.'' manasına gelir. bizimkisi solanlardan bile olsa uzaklarda, en soğuk gölgede ve kışın ortasında bir şekilde onu içinde yaşatır. öldürdüğünü sanırsın ama ölmez. her yanından filizlenir. sonra et ve kandan olması gerekmezdi. gerekmiyor artık. elimde sadece çizilmiş resimleri var. yanaklarına ve gözlerine dokunuyorum. saçlarının arasında parmaklarımı gezdiriyorum. avucumun içinde kalemin karası çıkıyor. böyle mi özlenir diyorum. yerine koyuyorum resmini. bir kere de tüketmeyim diyorum. aylar sonra bakmak ve dokunmak için içimde bitmeyen şeyler olsun istiyorum. ne hissettiğimi bir tek o resimler ve ben biliyorum.
