seneeee geçen yıl. erasmus dönemi anılarından. arkadaşımla votka etkisi sonucu dini sohbet ile başlayan muhabbetimiz bizi club'a kadar sürükledi. hiç demediyse 5 kez yanıma gelip 'kanka gel dans et ya' dedi, bense biramı yudumlayıp polak hatunlara bakmakla meşguldum. velhasıl gitme zamanı geldi, vestiyerde montumuzu alıcaz. arkadaşım montu bulamıyor, normalde vestiyere mont bırakılınca anahtar alınıyor. bizimki almamış, 20 zl de ceza ödedik bir de. bana sürekli ' olum pasaport vardı montta lan' deyip duruyor. göt cebinde buldum pasaportu, beni biraz rahatlattı. artık olan monta olacaktı, onu da bir şekilde bulduk. oradaki yavşak da bizi içeri almamak da ısrar etti niyeyse. her neyse aldık montu çıktık, yürüyoruz. 5 dk sonra falan durdu ve bana ölüm döşeğinde dahi unutamayacağım o sihirli sözleri söyledi: ' kanka kusura bakma da ben pasaportumu club'ta bıraktım...' deyiş o deyiş.
hala samimiyiz ve an geliyor pat diye yapıştırıyorum yerli yersiz ' kusura bakma ama ben pasaportu club'ta unuttum kanka' diye. ah ulan ah, ne günlerdi...
