Bugün yaptığımdır.
O kadar Yorgundum ki, bana yer verenin "abla geç otur" demesine bile bozulmadım.
Boş koltuğu gördüğüm an gözlerimden kalp fışkırdı.
Yeri kaptık ama ya yine kaçırırsak, bir hamile ya da yaşlı gelirse diye korkular içimi kaplarken uyuma numarası yapmak en mantıklı şey olurdu. Derken gerçekten uyumuşum.
Şoförün "bağyaan son durak" diye hönkürmesiyle irkildim.
Uyku güzeldir arkadaşlar.
