gariptir.
bazen de bir yerlerde kuşlar vardır der edip cansever onun gibidir. bazen bir yerde, bir vapur güvertesinde salona açılan kapının üzerine kazınmış, gardaki tuvalete, ya da kışladaki yemekhanenin çöplüğüne kazınmış -derin yağ kokusunu anımsa- yazılar bulursun.
bunları yazanı düşündürür insana bu yazılar. o meçhul yazarın kim olduğunu düşünür, hayatın kimi adamları yazar-şair yaparken ona hiç mi hiç adil davranmadığını, zaten adil davranmış olsa ona hayat denmeyeceğini düşünürsün garip bir yanılsama içinde. büyük yazarın büyük şairin kim olduğunu anlamaya çalışırsınız.
örnek mi. bir minibüsün ön camının sol üst köşesinde gördüğüm şu dize :
"seninle tanışmamız geçen kışındı
romandın gözlerin satırbaşındı..."
ya da kadıköydeki deniz fenerinin - eski su aygırları kulübü- orada gördüğüm şu:
"bu yazdığım ne ilk şiirdir ne son
biraz istanbul kokar biraz anason"
gibi.
bir de yazanın kimliğini açık eden başka yazılar. işte telefon kulübelerinde rastladığımız türden olanları mesela: "her tür muamele yapılır. erkekler arasın. tel :0532 ** * ** *" şeklinde.
ya da polis karakollarını , hapishaneleri ara mahallelere bağlayan yollarda -ki uzun duvarlarla örtülüdür- "çekeriz emaneti sikeriz adaleti" şeklinde ya da "gecelerin yargıcı" şeklinde görülenler.
