hani böyle bazı anlar vardır. kocaman kalabalık bir alanda kimse seni dinlemiyor gibidir ve konuşmaya başlarsın. kendi kendine olduğunu hissedersin. sadece kendini dinlemenin huzuruyla anlattıkça anlatırsın... bir an duraksadığında o koskoca kalabalık susmuş seni dinliyordur. kalırsın öyle... utanırsın. tam böyle yer yarılsa da içine girsemi hayal ederken fikrine önem verdiğin * biri çıkıp yandan bir gülüşle 'haklısın' der. o senin sözlerinin çağrıştırdıklarına dalıp giderken sen bulutlara uçarsın...
