Ne yazsam az gelecek olandır.
Seboş... Karşı komşum... Dünyanın en iyi yürekli, en deli dolu, en şapşik, en anaç, en becerikli, en bilge kadını...Karagün dostu, ağrın var mı diye dayanamayıp, gecenin üçünde kapımı çalan, sağlığımı yitirdiğim günlerde, beni ballarla bademlerle, ev tarhanalarıyla, gözlemeleriyle besleyen annemsi varlık. Ortaokul terk olmasına rağmen, oxford mezunuymuş gibi kendini donatmayı başarmış, kitap kurdu, şiir sevdalısı bir hatun.
Kerpeteni, penseyi, testereyi, benim diyen ustaya taş çıkartacak kadar maharetle kullanan, akıllara zarar minnoş...
Seboş, kime ne iyilik yaptım da, ödül olarak karşı komşun oldum acaba?
Seni seviyorum huysuz ve tatlı kadın...
Bir de çöpü zamanında çıkarmayı öğrensen, ne hoş olur be Seboş...
