1.
-
1993 yılıydı...
Kıştı...
Bir çocuk cam kenarındaki ranzasında yorganı üstüne çekmiş için için ağlıyordu...
Sonra kafasını kaldırdı cama nefes verdi buğulandı. Buğulu cama bir anne bir çocuk bir baba çizdi minik parmağıyla...
Uzun kirpikli gözleri gülüyordu artık...
Sonra yavaş yavaş kayboldu çocuğun iki yanındaki...
Önce baba...
Sonra da anne...
Daha sonra tekrar üfledi hemen çabucak yine çizdi...
Yine kayboldular yavaşça...
Gece geç saate kadar devam etti soluğu kesilene neredeyse ciğerleri patlayana kadar...
Her seferinde tek başına kaldı...
Annesiz...
Babasız...
Bir çocuk cam kenarındaki ranzasında yorganı üstüne çekmiş için için ağlıyordu...
1993 yılıydı...
Kıştı...
