tarifi imkansız şarkılar yapan bir grubu nasıl tarif edebilirsiniz. giderek manası alınan bir alana dönüşen dünyada mana bulabileceğiniz şarkılar yapıyorlarsa eğer. bu demektir ki her halleri saygıyı hakediyor. tanım yok/saygı duruşu var.
depresif bir mutluluğu hayatımızın damarlarına zerk ediyorlar. giderek daha da bağımlısı oluyorsunuz. koca adamların depresif sesleri/müzikleri ile kurdukları dünyada çocuk olmak istiyor insan. istiyor ki tüm bu şarkılar hayatımın tüm tutanaklarının fon müziği olsun. istiyor ki insan ilk ağladığımda arkada çalan şarkı go to sleep olsun.
ya da hayattan sıkıldığım ilk an fake plastic tree birden çalmaya başlasın. ya da ilk bunalım anında/özel olmadığınızı anladığınızda creep girsin devreye ve tüm söyleyeceklerinizi şarkı anlatsın etrafınızdakilere.
sahi var mı öyle bir dünya? gidip bavulumu toplayacağım da.
What the hell am I doing here
I don't belong here.