developing diye bir şey yoktur. kapitalizm 2 çeşit ülkeye olanak verir. üreten ve tüketen ülke. ürünlerini satabilmek için, dünyada her daim bir tüketici ülkeye ihtiyaç vardır. dolayısıyla, tüketim de yapamayacak kadar fakirleşene yardım eder, onu tüketici seviyesine çıkarır. fakat üretici seviyesine terfi, olağanda mümkün değildir. çok büyük sürprizlerde, güç dengesinin bozulmaması pahasına tercih edilebilir fakat üretici ülkeler, tüketicilerden üretici yaratmak istemez. bu, mevcut sistem için tehdittir. üreticiler, dünyayı kendilerinin satranç sahası olarak görür. kendilerinden başka ülkeler ise, diğerleri, geri kalanlardır. ülke-ülke ilişkileri şeklinde değil, asıl kontrolcüler ve geri kalanlar şeklinde düşünülürse sistemin işleyişi çözülür.
kaynak kahvehane değil, uluslararası ilişkiler ve politika felsefesi üniversite 1 - 2 ders kitaplarıdır. (konu: politika felsefesine giriş)
türkiye ise, potansiyel bir tüketici olabilmek için yardım gören, zaman zaman da tüketicilik mertebesine çıkabilmiş bir ülke olarak aslında uzun süredir tüketici ülkedir. yani asıl dünya'ya (abd, ingiltere, fransa, almanya vb.), onun mertebesine çıkamamış, dünya'nın geri kalan tarafından durmuştur.
