Doğunun en ücra köşelerinden birinde, küçük bir karakolda sınırda askerlik yapmaktaydım. Karakol toplam 30 kişi falan yani, herkes herkesi tanıyor huzurlu, hırsızlık yok falan... Karakol komutanı ile ters düşmem sonucu bütün huzur kayboldu. Yavşak herif, sırf bana taktı diye nöbetler mi dersin saat saat, cezalar mı dersin, uykusuzluk mu dersin her tür gıcıklığı yapıp bana askerliği zindan etme peşinde... Tabi sabır çekip, şafak sayıyorum. Günlerden bi gün yanıma geldi yine o ara karakolu akrepler basmış, bana soruyor pezevenk bende taşak geçiyor sandım. B: ben K: komutan
K: nasıl olacak bu akrepler, ne yaptıysak gitmedi
B: bilemedim komutanım
K: var mı şöyle kesin bir çözüm acaba
B: kireç olabilir komutanım
( gülerekte söyledim nerden bilecem aq, sonraki günler deli gibi kireç sevkiyatı oldu karakola)
Kireçler geldikten sonra, gece gündüz karakolu kireçleme yaptık hatta her yer bembeyaz oldu, her gün deli gibi kireç atılmaya devam edildi. Askerliğim bitene kadar devam ettiler, akrepler mi? Hala duruyor *
Geçen sene karakolu aradım, komutan değişmiş...
Hala periyodik şekilde kireç dökülüyormuş...