Eski sevgilim imana gelip aramıştı. Özledim yapıyo. Mıy mıy mahcup konuşmalar. Geçmişlere göndermeler. ileri derece hoşuma gitti. Ben de erime yaptım, ah o eski günler şekli… Buluşma kararı aldık mı. Bütün bugün yapılcaklarım değişti. Ben başladım saçı başı insanlaştırmaya. Gözümde bir haftalık çapak var. Üzerimde kirden oluşmuş yeni bi tabaka. Uzun çitilemeler sonunda kurtuldum kir kıyafetimden. Resmen mankenim. Derken bu bangır bangır arıyo. Aman tanrım o may gat. Daha buluşmaya var yarım saat… Vat? oldum. Açtım, “Ben dayanamadım senin eve geldim” dedi! Hii. Ev kız tokası dolu, bijuteri gibi içer. Heryerden tehlikeli madde çıkabilir. Girerse aynı hızla dönüp çıkar. Çıkışta da yüzüme balgam. Çok kıskanç zat.
Cevap giriştim: “Ben de şimdi çıkıyodum dur stop” dedim.
“Yok ya geliyim yukarı oturup beklerim seni” diyo. Ivvvv. Normalde yakarış yaparsın tören düzenlersin gelmezler şimdi isteği tuttu.
“Çıktım çıktım bi saniye” dedim kapadım napim. Üzerimi nasıl giyindim ne giydim bilmiyorum. Düşünce hızıyla hareketler… Telefonu koydum g.t bölgeme va vaan çıkış. Merdivenlerden gümbür gümbür 5’erli inerken… Aşırı hızın kurbanı oldum! Bi de apartman silicimiz Meral teyzenin! Ayağım bi kaydı 2 metre havaya kalktım! Yere vurdum kendimi. Merdivenleri g.tümle indim bi kaç tane. Allam nolur görmemiş olsun diye dualar… Kafamı kaldırıp karşıya baktım. Av yes. Dış kapı kapalıydı. Apartman sakinleri ilk defa dış kapıyı kapamış kutluyorum. G.tüm felaket zonkluyo. Kalkıp vurduğum bölgeye bi baktım merdiven çatlamış! iyi ölüm kalmadı burda. Ayağa dikildim anatomimi kontrol edemeden çıktım hemen. Zeyno karşımdaydı. Sınıf atlamış. Yürüdüm az. Şöyle güzelleşmişsin böyle coşmuşsun. Diğer yandan o kadar acı çekiyorum ki bağırmamak için dilimi içerde rulo yapıp ağzıma tıkadım. Hık hık diye adım atıyorum yaralı asker gibi. Bi yerim kanamıyo inş. Tutamıyorum efektlerimi! Bağırarak ağlamaya başladım! Göklere bağırıyom! AAAAaaa! AHHHHhğğğ! Gözlerimden yaşlar yukarı doğru atıyo! Sarıldım buna anlamasın diye! Bağıra bağıra sarıldım böyle bi süre. Kız tabi şaşırmaktan ölcek.
“Noluyo ya” dedi doğal olarak. Sarılmayı açtı.
“Kızım çok özlemişim ya. Birden karşımda görünce fena oldum” dedim. Hala ağlıyorum kendimi tutamadan.
“iyi de öküz gibi ağlıyosun bağrıyosun yani abartmadın mı” diyo.
“Sevmiştim kızım. Ben seni harbi sevmiştim” diye salladım. Hasta hasta baktı bi süre.
“Topu topu 3 ay birlikteydik ya” diyo hala. Neyse bağırmak iyi geldi acımı bastırdı. Toparladım göz yaşlarımı filan. Yürümeye başladık. Ana. Topallıyorum! Kesin kalçam kırıldı var ya benim. Ya da çıkma bilmiyorum. Ara ara buna sarılıp ağlamaya devam ettim böyle. “Seni çok seviyorum” filan diyom anlamasın diye. Böyle yürümeye devam edersem omurgam çökebilir. Hayatımı sürünerek geçirmek zorunda kalabilirim. Bi kız için değmez Memoli. Baktım şöyle bi Zeyno’ya alıcı gözüyle. Baktım baktım. Hmm güzelleşmiş de ya. Nasıl bırakırsın bunu. Kaşlarını da alıyo artık. Yürümeye devam ettik…
“Tamam ağlama ben yanındayım artık” dedi. O da başladı duygusala. Zonklama çok bastırmıştı. içimden dua indiriyorum. Tekrar sarılmamız lazımdı çünkü çok fena bağrıcam şu an. Buna sarıldım birden. Kendime yapıştırdım. Ahhğğğ ahğğh…
“Ne güzel şeyler yaşamıştık seninle. Bize noldu böyle he? Neler oluyor bize?”…
Bu durdu durdu “Bi saniye senin g.tün kanıyo” dedi! Ney? Sarılmayı açtı.
“Evet dön arkanı. Dön dön . Hiiiiii!” yaptı. Lan korkutma! Noluyo?
“Telefonun g.tüne saplanmışş” diye bağırdı! Ov yov. Tahmin etmeliydim! Bu kadar ağrı sızı!
“Sana gelirken merdivenlerden düştüm kızım ben çok kötü” diye itirafı bastım.
“Gel buraya salak” dedi. Bi taksi ıslıkladı acil. Nasıl girmiş koca telefon ya? Kızın suradının aldığı şekli yorumlarsam ölüm gibi bişey. Taksi yanaştı. Terslemesine oturttu beni arka koltuğa. Arabada inceledi bu.
“Biraz ekran saplanmış g.tünün kenarına. Merak etme. Sakin ol. Doktorlar çıkarır onu” dedi.
“Telefonu kapatsana çalmasın titrer şimdi acıtır” dedim. Palav. Diğer kızlardan mesaj filan gelirse şimdi beni bırakır kaçar bu. Olay çıkar.
“Kapatma tuşu giren tarafta. Boşver şimdi sen derin derin nefes al” yaptı. Hass. Hastaneye geldik. Bu hemen koşun filan. Bütün hastane bahçesindekiler bana kitlencek şimdi ya. Gazeteci filan yoktur di mi Allam? Arabadan çıkarılırken rezil olmıyım diye güneş gözlüğümü cebimden çıkarıp taktım hemen. Allahtan bunu da arka cebe koymamışım. Neler geldi başıma böyle ya. Apar topar amilyata aldılar beni. Ordan sonrası yok bende…
***
Uyandığımda Zeyno başımda ötüyodu. “Bu kızlar kim böyle madem elli tane konuştuğun var benimle niye barışma buluşması yapıyosun” diyo. itledi beni. Elinde benim telefon.
“O ne ya” dedim. Narkozun etkisindeymiş havası yarattım kendime.
“K.çından çıkan telefon. Doktordan istedim verdi. Ve herşeyi de gördüm. Allah belanı inşallah” dedi gitti.
