Türkiyede ki öğretmenlk anlayışı maalesef ezbere dayanmaktadır. oysa yeri gelince yazı yazdırmak çoğu zaman da sohbet tarzında öğrenciyi münakaşaya sokucak duruma getirip merak duygusunu aşılamak gerekiyor. Ama günümüz öğretmenleri çoğu ,öğrencilerle muhatap olmuyor bile öğrenci bir şey anlasın diye çaba göstermek yerine biran önce ders bitse de sınıftan çıksam düşüncesindeler. Bu kutsal meslek zamanla asıl amacından uzaklaşıp yitirilmekte tükenmekte. Zaman ilerledikçe bizler zorlukları göğüs geremicek duruma geliyoruz. cumhuriyetin kurulduğu yıllarda açılan okulları düşününce ordaki öğretmenlerin ellernde bulunan imkan çok azken verdikleri emek şimdiki öğretmenlerle kıyaslanamaz bile şimdi olanaklar var fakat çaba ,ideoloji yok.
