Ogrenci evin de bu sene arkadasimin mezun olmasindan sonra tek kaldim. Ve yeni kazananlardan iki kisi yanima aldim. Daha dogrusu kalabilir miyiz dediler tamam dedim. Tam bir hafta ev ustune konustuk. Oyle yapariz boyle aliriz dedik. Onlarin okulunun bir hafta erken acilmasindan dolayi dun okudugum yere gunu birlik giderek onlara evi actim. Odalari yani uc senelik tum duzenimi degistirdim. Sirf soguk oda da uyumasinlar diye. Ve bu sabah uyandigim da canim biz evden ciktik da kusura bakma diye bir mesaj aldim. Bahane de ya canim uzaktayiz ya ailelerin gonlu eve razi gelmedi. Ee sen basta beri benimle ev ustune konusuyorsun. Simdi mi aklin basina geldi. Herseyi gectim. Ya ben tek basima evde kalmaktan korkan biri olsaydim. O zaman son bir hafta da kimi bulurdum? Cok sukur ki tek basima yasayacak maddi ve manevi gucum var. Asil beni isyan ettiren insanlarin iki yuzlulugu nankorlugu. Yaziklar olsun burdan ole insanlara.
