Aynı şehirde yaşıyoruz aynı saatle yatıp aynı saatle kalkıyoruz herşey aynı biz farklıyız. Sen başkası için uyaniyorsun güne ben ise neyse boşver yalnızlığa uyanıyorum ışte
Ama yinede üzgün olan benim
Her gün seni düşünerek uyanıyorum, yüzlerce düşüncemde yanımda olan sensin. Sabah huzurunda çayımın buğusunda olan sensin, her kelimeyi her cümleyi her dili her günü her toprağı tüm okyanusu hatta evreni kalbimden bahşettiğim sensin, her akşam yürüyüşünde tabelalarda film afişlerinde beni meraka sürükleyen sensin, hergün tüm şehir sessizliğe boğulduğunda ve gün bindiğim son otobüste benle beraber şehri terkederken tüm umutlarımı bağışladığım sensin
Fakat yine üzgün olan benim.
Çalmayan her telefonda aramayan sensin, her kitapta aşk bahsedildiğinde artık yanımda düşünemedigim sensin, her sabah uyandığımda yanımda olmayan ve başkasına sarıldıkça beni üşüten sensin, sarıldıkça üşümenin ve sarıldıkça yalniz düşmenin ne olduğunu hatırlatan sensin, yakılan her sigara da konuşulan her konuda düşünülen her düşüncede beni yalnız bırakan sensin.
Fakat üzgün olan benim.
Ve sen geleceği başkasının hayalleri üzerine kurarken, her sevgili güne bitkin başlarken yok olacaksın içten içe. Sanırım üzgün olacak sensin
