en önemlisi dinlerin insanlar tarafindan uydurulmus birer cocuk masali oldugudur. insan bunun farkina vardi mi özgürlüge bir adim daha yaklasir. bir cesit aydinlanma yasar, bu gibi masallara insanlarin nasil inandigini merak edip insanlarin özünde aptal olduklarini anlar.
ikinci olarak süphesiz, vatan, millet, sehitlik vb. bos kavramlarin sadece insanlari gaza getirmek, hizada tutmak, cocuklari askerde öldügünde isyan etmemesi icin uyduruldugunu farkeder. ve özgürlük bir adim daha yaklasir.
ücüncü olarak, iyi ve kötü kavramlarinin aslinda gercekten olmadigi, sadece kisinin icinde bulundugu ortama göre sekillendigidir. ortacag da kendi fikrinden olmayan kisilere hertürlü iskenceler yapan insanlar ile suan da dip dibe yasadigimiz insanlar arasinda hicbir fark olmadigidir. sadece ortam degismistir.
bu biraz zor tabi, aslinda iyi ya da kötü insan olmadigini anladiktan sonra insan kendini tibet daglarinda bagdas kurmus ermisler gibi hisseder.
