yer var denilerek bindirildiğiniz otobüste iki kişinin iki günlük yolu tek koltukta gelmesi. -biraz sen biraz o oturarak- fakat onlarca insanın otobüsün koridorunda uyuduklarını görünce haline şükretmek.
en dumuruda o dönemlerde yeni yetme olduğun için gidipte bir tüketici haklarını koruma derneğine müracaat etmemek.
aklımı seveyim. ama şimdi olsa bırakır mıyım peşlerini? anasını bile ağlatırım.*
