1017.
-
Gökyüzü maviydi bu akşamüstü,
Güneşin battığı yerden gelen kızıl renk,
Ve saçların,
Siyahtı, temmuz akşamlarında.
Sahilin boşaldığı saatler kadar hüzünlüydüm,
Gecenin başlangıcı kadar sevinçli,
Dost sohbetleri, seni aratırdı hep.
Yalnızdım, temmuz akşamlarında.
Deniz o kadar güzeldiki,
Ağladım.
Anlatıcak kelimeler aradım,
Bulamadım.
Burda olmanı istedim,
Kendim için değil.
Bu güzellikleri anlatamayacak kadar,
Aciz olduğum için.
Hep sendin aklımdaki,
Gözümden dökülen yaşlar sana olduğundan,
Kıyamadım.
Güzellikler, anlamsızdı temmuz akşamlarında
