en başında ve en acılı tarafında: sevdiğin insanın seni nasıl sevmediğini en ince ayrıntısına kadar öğreniyorsun. sonra acın derinleşiyor, ayrıntılarda boğuluyorsun. içinde ayrı bi savaş, dışında başka bir itilaf. kimse yok yanında. karın boşluğuna durmadan saplanan bir acı ne rezil günler. kafam dağılsın diye yaptığın iş, içtiğin bira şişeleriyle şiir yazmaya çalışmak, fotoğraflarının çıktısını alıp deftere yapıştırmaktır. okul gibi, bi köşesi var oraya mevsim mevsim onu asıyorsun ya da kaldırıyorsun. en çok da ellerin yoruluyor bu acıdan...
