yine gece, yine hüzün ve yine içimde sen. ve biliyor musun? içinde sen olunca hüzün de güzel...
insanlardan öylesine saklıyorum ki seni... bir yandan herkes bilsin diyorum, diğer yandan da yakalayıp defterimin sayfalarına sıkıştırdığım kelebekler gibi sadece bana özel olarak kal istiyorum. biliyorsun, en çok seninle konuşmak istememe rağmen gün geldi tek kelime etmedim. ama susuşların tadı bile öylesine ayrı oldu ki içimde. çünkü sen bana sevginin en güzel böyle yaşanacağını öğretiyorsun. dışardan bakıldığında uzak gibi görünen ama birbirini tamamlayan minik detaylar gibi. martı ve deniz gibi...
