annem dışarı dondurma almaya çıkacak, seslendi bana ''oğlum dondurma istiyor musun sen de?'' diye.. ben de bir işle meşguldüm düşünmeden ''hayır'' diye cevapladım.. istemiyordum dondurma..
sonra dank etti beynime birden.. ulan dondurma nasıl istenmez?.. dondurma bu be.. küçüklüğümde bana söyleyeceklerdi sana 'dondurma alalım' diye de ben de 'hayır' diyecektim.. kulaklarım oynardı heyecandan ulan!..
o küçüklüğüm adına utandım kendimden.. küçük ben şimdiki ben'i dövmek isterdi bence..
resmen dondurma çekmedi canım..
kötü bir andır..
