istanbuldan izmir'e giden otobüste 5 yaşlarında kız çoçuğu çok yaramazdır. otobüsün içinde bir yandan diğer yana koşar, yolcuları rahatsız eder. sonunda annesi çoçuğunu oyalabileceği tek şeyi yapmaya başlar; 4,5 saat boyunca aralıksız "mini mini bir kuş donmuştu pencereme konmuştu..." şarkısını söylemeye başlar. 4,5 saatin sonunda ön koltukta oturan mabrahar dayanamayıp; "kuş, 4,5 saattir dondu ölmedi mi daha?" der. söylenilen cümleden ziyade mabrahar'ın yüzünün aldığı şekilden korkan çocuk annesine sarılıp uyur. geriye kalan 3 saat mabrahar geleceğiyle ilgili, "acaba çocuk gelişimi üzerine mi uzmanlaşsam?" düşünceleriyle uykuya teslim olur.