Bitirip büronu kiralarsın, mobilya takımına avuç dolusu banknot dökersin diplomayı baş köşeye asarsın, laptopuna kurulur ilk keyif çayını doldurup sinerjiyi açarsın o sırada kapı çalınır müşteri kişisini saygıyla karşılarsın, adamın ağzından çıkacak ilk kelimeyi beklersin, ve konuşmaya başlar o esrarengiz adam "ben apartomanın kapıcısıyöm bi emrin olursa çaldır yeter" der ve hevesin kaçar.
işin trajik yanı bu değil tabi,
Kapıcıyı bile özleyecek kadar yalnızsındır.
Düşün lan yan komşu kerpeten bile istemedi. Kapı zilini 2 kez kontrol ettim çalıyormuş.
