rüyamda daha önce adını bile duymadığım bir köydeydim. Düğün vardı. Sesleri geliyordu, eğlenenlerin. Köy meydanında kimse yoktu. Ben yürüdükçe ses yakinlasiyordu. Yanı başımda davul çaldığına yemin edebilirim. Ama kimse yok. Alkış sesleri, kahkahalar... çocuk sesi yoktu ama. Bir sandalye ve masa vardı. Oturdum, dizlerim titriyordu. Yanıma doğru döndüğümde gelini gördüm nihayet. Telli duvaklı. Diğer insanlar hala yoktu. Gelinin yüzünü görmek için duvağını kaldırdım. Böyle bir irkilme yok. Kaldırır kaldırmaz tüm oradaki seslerin sahipleri de bir anda göründü. Kahkaha atan suratlar bana bakıyor, alkışlıyordu. gelin yanımda çünkü damat benmişim.o suratların hepsi de arkadaşlarımdı. "Kabul ediyor musun?" Diye korkunç bir ses duydum. "Hayııııır" diye bağırırken .Kalktım ve hala bekarım. Derin bir oh çektim.
Bekarlık gibisi yok.
