eylüldü izlerini çizdiği zaman ansızın gidişin
Şimdi bir anlamı yoktu suskunluğun
Çırılçıplak kalakaldım sensizliğin orta yerinde
Sonra sesime yankı vermeyen uçurumlar kıyısında yürüdüm bir vakit
En çok sesini aradım
Gözlerinse asılı bıraktığın yerdeydiler hala
Gözlerini sildi zaman
Dedim ya eylüldü savruluşu bundandı kimsesizliğimizin.
