Çalışmam gerek ama yapmıyorum. Bütün gün evde, sıkılarak, zaman öldürüyorum ve bunun hayallerime ya da hayatıma hiçbir katkısı yok. Adım atıp bodoslamaktan korkarken, aslında atmayıp daha da bodosluyorum. Her türlü hayatımı anlamsızlaştıran benim, korkularım. Ben niye böyle oldum, anlamıyorum. Yanlış yapıyorum, biliyorum, silkeleniyorum ama etkisi 3 saniye, sonra yine erteliyorum her şeyi..