ben niye yaşıyorum lan bu dünyada. ne adam gibi birini sevmeme izin veriyorlar ne de seviyorlar. biz kime ne yaptık arkadaş anlamıyorum. gecenin beşinde oturmuş sek şarap içiyorum. saçlarımı ıslatıyorum sinirden. yaşıtlarımın çoluğu çocuğu var, ailesi var. ben birini sevip evlenme hayali kuruyorum. kudurtuyorlar beni! kafam o kadar bozuk ki. ben nasıl bi insanım anlamıyorum. neden beni sevmeyen birini seviyorum? kendimi ona ifade etmeye çalışıyorum. lanet olsun. anlamıyor. sevmiyor işte. neyin peşindeyim arkadaş? hayatımda kendimi bu kadar satılmış, aldatılmış, ikinci plana atılmış hissetmedim. şu kalbimi kaplamış sevgisi olmasa, inancım olmasa bu kalbi kökünden söküp atıcam ama yapamıyorum. yukarda allah var. allah tan korkuyorum. başka bi şey değil. neyse bugünler gelir geçer. söylenenler unutulmaz, yenilmez, yutulmaz. kırılan kalbin hesabını yaradan versinler. ama ben kendime sövüyorum önce.
