gündüz. takarsın maskeni etrafa sahte gülücükler savurursun. sahte geyiklere sahte kahkahalar atarsın. sahte arkadaşlıklara sahteden sevgi duyarsın. Akşam olur eve gelirsin. yalnızsın aslında. farkındasındır bunun ama elinden bir şey gelmez. çıkarır koyarsın maskeni bir kenara, gider aynada saatlerce kendine bakarsın. sorgularsın kendi içinde bazı şeyleri. Yine cevap bulamazsın. saatler geçer, Akşam kendini geceye usulca bırakırken içindeki boşluk seni daha kuvvetli çekmeye başlar. Belki ağlarsın. Belki biraz sigara. Gece boyu düşüncelerin seni kemirir durur. Ay yerini güneşe bırakırken göz yaşlarını siler ve o maskeyi yeniden takarsın.
yeniden, yeniden ve yeniden.
