çarşamba günü son sınavım var. sınavdan çıktığım andan itibaren kendime yağlı boyadır tuvaldir kurudur suludur her türlü araç gereci alıp deli gibi resim çizeceğim. okumak istediğim tüm kitapları alıp ruhuma işleyeceğim. bağlamamın tellerini çıldırmışçasına ağlatacağım. renkli kağıtlar, mukavvalar, yaratıcı çizimler ve kafamdaki tüm o projeleri bir bir hayata geçireceğim. eğlenceli kalem kutuları, kendi yapımım defterler... sınavlar yüzünden ertelediğim tüm arkadaşlarımla bir bir görüşeceğim. hiç izlemediğim kadar film izleyip her yeri dağıtacağım. sabah sporlarına çıkıp neşemi katlayacağım. sorunlar ve stres var ya umrumda olmayacak. akşamüstü bisiklet süreceğim. pılımı pırtımı toplayıp insansız bir bölgede, herkesten uzak, yalnızca ruhuma zaman ayıracağım. bu sinir stres yorgunluk telaş dolu iğrenç ötesi yılın üzerimde bıraktığı tüm o lanet etkiyi onarıp, söküp atacağım. istediğimde uyuyup istediğimde uykusuz kalacağım. omg! tanrım! uzun zaman sonra yeniden sadece kendim için uykusuz kalacağım. saçma ya da sanatsal fotoğraflar çekeceğim. sonra hepsini sosyal medyada paylaşıp sosyal medyanın da anasını ağlatacağım. evet evet sözlük bile bıkacak girdilerimden. belgesel izleyeceğim lan belgesel! yıl boyu o hep defterime not alıp da her gözüme çarptığında isimlerine özlemle bakıp iç çektiğim tüm o belgeselleri kitapları, dergileri şiirleri öyküleri romanları nietsche'leri freud'ları ve daha nicesini var ya... ah be! anam ağladı be anam. ne lanet ne pislik ne işkencevari iğrenç bir seneydi bu be! kendime özlem duydurdular. insan kendini özler mi? kendimi özledim be. bugün bir arkadaşıma tatilde ne yapayım diye sordum yok bi kaç ders kitabı alıp okuyup bitirsem iyi olabilirmiş var ya görmeliydiniz, bööööyleee belerttim gözlerimi "nah okurum" dedim. nah okurum lan o notları o ders kitaplarını. sadece bir kaç gün, sadece...
