düşüncesi bile insanın nefesini kesen olay. hayatta yaşanabilcek acıların en büyüklerinden biri olsa gerek.
çok sık aklıma geliyor bu. annemi kaybetmek, onu bir daha görememek. nefesim kesiliyor korkuyorum. 'nolur onun acısını bana yaşatma, artık dayanamam' diye yalvarıyorum allah'a. ama biliyorum ki hereksin bir sonu var. er ya da geç, önce ya da sonra. bu kaçınılmaz.
her şey insanlar için. metin olun. allah bu acıyı yaşayan ve yaşayacak olan herkese sabır versin.
