Bi keresinde babamla maç izlemeye gitmiştik. Beşiktaş - Fenerbahçe maçı. Mekan sahibi Musanın denizi yardığı gibi bir yana Beşiktaşlıları koymuş diğer yana Fenerlileri. Orta alan bomboş istediğin gibi geç git. Benim amacım zaten maç izlemek değil köfte ekmek yemek. Babam, Fenerbahçe maçlarında çok bonkör olurdu.
O maçta Beşiktaş beyaz forma ile çıkmıştı hiç unutmam ama ben ne bileyim aq ben onları Fenerbahçe sanıyorum. Dediğim gibi amacım köfte ekmek. Neyse bunlar bize bi çaktı.Yani ben Fenerbahçenin çaktığını sandım. Yan tarafta ki Beşiktaşlılar full ayağa kalktı goooool diye. Bende gaza geldim ayağa kaltım goool diye. Ama bizim taraftan bir tek ben ayaktayım. Babam kolumdan tutup sandalyeye amele sümüğü gibi yapıştırdı golü onlar attı gerizekalı biz değil diye...Çevresine dönüp arkadaşlarına bakıp mahcup bir şekilde '' kusura bakmayın arkadaşlar çocuk işte bilmiyor'' deme naifliğini de göstermişti.
O günü hiç unutmam..
Ne zaman Fenerbahçe Beşiktaş maçı olsa atılan her gole sevinirim. Sırf babam gelse de kolumdan tutup golü onlar attı gerizekalı dese diye.
Huzur içinde uyu babam. Bu gün tam 3 yıl oldu.
