Prensip olarak herhangi bir sebepten dolayı imrendiğim ve sevdiğim insanlarla imkanım dahi olsa tanışmam. Kafamda kurduğum o sınırlara ve değerlere başka bir elin dokunmasından deli gibi korkarım, o el benim için idol olan kişininki bile olsa. Dolayısıyla Sadri alışık'ın yüzüne söyleyebileceğim tek bir kelimem yok. Fakat bir tiyatro oyununu canlı izleyebilseydim, sahne enerjisine birebir dokunabilseydim hani daha ne isterdim acaba bilmiyorum. Bundan daha ötesi yok gibi.
