O kadar çok plan yapıyorum. işim, okulum, hayatım bir çok şeyi düşünüyorum, kuruyorum kafamda. ingilizce öğrensem amerika'ya gitsem, bir süre çalışıp hayalini kurduğum arabayı da alıp memleketime dönsem, aileme dönsem. Hepsi kolay geliyor inanıyorum yapacağıma ama zor olan tek bir şey var. Ulaşamayacağımı düşündüğüm.. Bir gün çekip gideceğine inandığım ve hayatımın kalanını onsuz geçireceğimi sandığım. Çünkü biliyorum hiçbir şey dört dörtlük değil bu hayatta, hiçbir zaman içten gülemeyecek bu gözler. Ulaşamayacağım sana, ben yaklaştıkça sen kaçacaksın ama peşinden gelemeyeceğim çünkü çok yorgunum, o kadar çok acı çektim ki artık acı kelimesini duyduğumda bile kaçar oldum, dostlarımın dertlerini dahi dinleyemez oldum. Ne kadar hayattan soğusamda yaşamak zorunda olduğum, çalışıp ilerlemekten başka şansımın olmadığı her an tokat gibi yüzüme çarpıyor. Sevdiklerim için sevenlerim için en önemlisi de kendim için savaşmam lazım. Tek isteğimse bu savaşın zaferini gözlerine bakarak kutlamaktır.
