-Depresyona girmiş annenin köprüye çıkardığı 9-10 yaşındaki kızının "anne ne olur ölmek istemiyorum" çığlıklarına rağmen ölmesini hatırladıkça ağlarım.
-Dayının aşkına karşılık vermeyen 14 yaşındaki yeğenini 17 yerinden bıçaklayarak öldürdüğünü hatırladıkça ağlarım.
-Suriye'de üzerine namlular çevrili bebeğin fotoğrafını gördükçe ağlarım.
-Uçurtmayı Vurmasınlar filminde cezaevindeki bir çocuğun yaşadığı travmayı anlar, ağlarım.
-El bebek gül bebek büyüttüğü kızı, bir maganda dolmuşçu tarafından kaçırılıp, paraçalanan babanın yaşadıklarını düşündükçe ağlarım.
Yer yüzünde ağlanacak o kadar çok şey var ki, hangisini sayayım. Ama erkeklik o kadar duygusallığı kaldırmaz değil mi? çünkü erkekler ağlamaz.
