insan bir kere yaşamıyor bunu genelde ama birinde hep daha fazla oluyor. belki yaşadıklarınız değişmiyor lakin süresi veya acının derecesi değişiyor.
ben ne zaman aşk acısı çeksem ya da biri çıksa hayatımdan; hep en sevdiğim kadınla ayrılışımızın acısına dayanmamdan güç alırım. ona dayanabildiysem herkesin yokluğuna alışır, dayanabilirim diye düşünürüm. her zaman belki hemen olmasa da kısa bir süre sonra mutlaka işe yarar. eğer ara ara aklıma gelirse kendime hep şöyle derim ''ben onun yokluğuna alıştım, o kim ki?''
ne yazık ki bu savunma mekanizmasını oluşturmak için bazen çok uzun zaman geçirmeniz gerekebiliyor.
''onun''yokluğuna ne kadar sürede mi alıştım? yıllar sonra... 4 yıl.
