ssypt dersaneye gitmek için evden çıkmadan önce ayakkabılarını giymiş kapının önünde arkası kapıya dönük şekilde kulağında kulaklıklar kardeşinin beklemektedir. tam o sıra uyanmış olan anne kirliye atılmamış odanın ortasında duran çamaşır yığını karşısında bir miktar asabileşmiştir.
anne: ssypt yani kirli çamaşırlarını sepete atıcaktın. bunlar ne böyle. hep arkanızdan mı koşturucaz..
ssypt nin bu cevap vermez hali karşısında bir miktar afallamış olan anne duraksadıktan sonra devam etmiştir.
anne: bir kendi dağınıklığınızı toplayamayı öğrenemediniz. kendi evinize gidince de böyle mi olucak. nolur bi hafta da şu giysilerini adam gibi toplayıp da gitsen. her hafta her hafta aynı şey.
anne: kime diyorum deeeeniiiz. deniz baksana buraya. heeey hoopp.
kardeş: şiiiiiş lann sana diolar.
ssypt: hö? noluyoz ya.. bişey mi dediniz bana
sonuç: kikirdeyen bir kardeş.. hiç üşenmeden bunun 2 katı kadar söylenmeye devam eden bir anne.. bir an önce tüymeye bakan ssypt.. o sabah sabah nası bir müzük dinleme aşkıymışsa tek kelime işitmemişim. neyse ki beni üşenmeden her sabah azarlayabilcek söylediklerini baştan alabilcek bir annem var.
