artık belli bir inançsızlık seviyesinden sonra siklememe moduna geliyorsun. tanrı var veya yok pek takmıyorsun. olmamasının ikna edici yönü ve olmadığına dair özgüven tavan yapıyor. koyu dinsizlik diye bir şey de var ve bu ruh durumu sorgulamayı kırıp artık karar verdik rahatız durumu.
ayrıca tanrının duygusal yanı daha ağır bence ve tanrıyla tatmin olmak da bir alışkanlık. dolayısıyla tanrıyı bırakmak veya inanmamak her zaman mantıkı veya sorguya dayalı olmaz, bazen yaşanmışlıklar duygusal kopuş da doğurabilir ve insan inançsız olabilir.
bahis konusuna gelirsek, ben olmadığını düşünüyorum. kaybedeceğimi sanmıyorum.
